Waarom een debat over hoofddoekjes op school niet nutteloos is

Op 2 maart 2018, over deze onderwerpen: Inburgering en Integratie

In zijn opiniestuk in De Morgen van donderdag 1 maart had hoofdredacteur Bart Eeckhout het over de demografische evolutie in onze steden, en meer bepaald over de onmiskenbare vergroening (het groeiende aantal jongeren). Hij sloot zijn stuk af met de stelling dat Vlaanderen zich beter daarmee zou bezighouden, in plaats van een ‘nutteloos debat over hoofddoekjes op school’ te voeren. 

Welnu, de situatie in Mechelen en een heleboel andere steden toont aan dat het hoofddoekendebat net door die demografische evolutie helemaal niet zo nutteloos is.

Derde grootste moslimgemeenschap 
Ik wijs Eeckhout graag op de realiteit van de demografische statistieken in onze steden, met mijn stad Mechelen als illustratie. Van de kinderen tussen 0 en 12 jaar heeft meer dan de helft een migratie-achtergrond. Bij jongeren tussen 12 en 20 jaar ligt dat aandeel tussen 40 en 45 procent. Pas vanaf de leeftijdscategorie tussen 25 en 49 jaar benadert het percentage het gemiddelde van 30 procent. Voor heel Mechelen is het aandeel minderjarigen van buitenlandse herkomst 50 procent. Maar de verschillen per wijk zijn groot. In de wijk Arsenaal is 71 procent van de minderjarigen van buitenlandse herkomst. Ook in de wijken Nekkerspoel, Mechelen-Noord en Tervuursesteenweg ligt dit cijfer boven de 60 procent. 

De toename van de bevolking in Mechelen is voornamelijk te verklaren door de natuurlijk aangroei, dat wil zeggen het positief verschil tussen het aantal geboortes en overlijdens. In grote mate is die te danken aan de allochtone bevolking, waar de nataliteit hoger ligt dan bij de autochtone bevolking.

In Mechelen wonen nu 22.672 personen met een niet-Belgische herkomst. Dat is 27,5 procent van de bevolking. Bijna de helft van hen heeft roots in de Maghreblanden. 13 tot 15 procent van de inwoners in Mechelen is moslim. Mechelen heeft daarmee de derde grootste moslimgemeenschap in Vlaanderen. Dat is voer voor heel wat maatschappelijke debatten. Ook over hoofddoeken. En nutteloos zijn die debatten niet.

De plaats van religie en haar symbolen
Dit gaat namelijk meer dan over alleen maar ‘hoofddoekjes’. Dit gaat over de plaats van religie en haar symbolen in onze samenleving, over wat onze normen en waarden zijn, over de gelijkheid van vrouw en man in onze maatschappij. Kortom, over hoe wij samen willen leven. 

Het is in onze steden dat de feitelijke segregatie zichtbaar wordt en dat mensen zich niet meer thuis voelen. Zo krijg je  concentratiescholen, -verenigingen en -wijken.

Het is niet dat die demografische evoluties onvermijdelijk tot soumission leiden. In het boek van Houellebecq komt de soumission van de mensen die niet meer weten waar ze zelf voor staan, en dan maar van de weeromstuit symbolen als de hoofddoek beginnen te verdedigen. Soumission is het beeld van Mieke Van Hecke, die de godsdienstige vrijheid van ouders belangrijker vindt dan de vrijheid van haar scholen om afspraken te maken over kledij. Soumission is menen dat het debat over hoofddoekjes op school nutteloos is. 

De realiteit, zoals in Mechelen, toont aan dat die discussie wel degelijk moet gevoerd worden. 

 

Hoe waardevol vond je dit artikel?

Geef hier je persoonlijke score in
De gemiddelde score is