Mechelen HartveiligSTE stad

Sinds de start van deze gemeenteraadszitting stierven in België al 5 (4 per uur) mensen door een cardio- cerebrovasculaire aandoening. Dat zijn er 100 per dag, 38.000 per jaar. Elk jaar krijgen 15.000 mensen in België een hartinfarct, waarvan 7000 met fatale afloop.

De inzet die ons stadsbestuur toont om de mensen die een hartaanval krijgen toch een kans te geven is lovenswaardig. Met de aankoop van de AED’s doorheen de afgelopen 5 jaar, maakten we telkens de kans groter op overleven.

Maar AED’s plaatsen is uiteraard niet voldoende. Je bent niets met het toestel als je niet kan reanimeren. Want de beademing en de hartmassage doet de machine niet in jouw plaats. En die reanimatie is essentieel. Wanneer een slachtoffer immers binnen de 3 minuten gereanimeerd kan worden, heeft deze nog 50% overlevingskans. Na 8 minuten wachten, is die kans al bijna onbestaande.
8 minuten, is dat voldoende voor een ziekenwagen om ter plaatse te raken en de reanimatie te starten? Zelden.

Het is dus belangrijk dat we ervoor kunnen zorgen dat zoveel mogelijk mensen zelf de reanimatie kunnen en durven starten.
Zelfs met een leemte in 2014 en 2015 voor wat betreft opleiding, kan nog steeds meer dan 10% van het stadspersoneel reanimeren. Maar wat met de Mechelaar? Ik mocht deze namiddag alvast de plannen in het agendapunt dat nu voorligt in de krant lezen. Maar liefst 220 extra mensen, voornamelijk binnen de sportverenigingen. Waarom daar stoppen?

Dit is de uitgelezen kans voor ons om ook op vlak van hartveilige gemeente de beste leerling van de klas te zijn. Met een extra inzet naar opleiding van inwoners toe, kunnen wij van Mechelen de HartveiligSTE stad van het land maken.
We zijn opvallend afwezig op de website van het Rode Kruis wat betreft onze hartveilige sportclubs. Maar ook wat scholen betreft doen we het minder goed dan Lier, Boom, Brasschaat en vele anderen. En ondanks onze grote bedrijventerreinen en bloeiende economie, zijn er slechts 3 hartveilige bedrijven in Mechelen.
Op welke manier plant het stadsbestuur die hyaten op te vullen en die doelgroepen aan te spreken?

En waarom niet starten bij onszelf? De gemeenteraadsleden en raadsleden van het Sociaal Huis komen, hopelijk, vaak onder de mensen.
Mag ik daarom voorstellen om een cursus reanimeren in te richten voor hen. Of hen alleszins te motiveren deel te nemen.

Tot de dag dat reanimatie en EHBO opgenomen kunnen worden in het verplichte lessenpakket op school, hoop ik dat de stad de taak op zich neemt om haar mensen op deze manier te beschermen.