De “verbrusseling” van Mechelen

Het resultaat van de inderhaast aangekondigde fusie van de stad Mechelen met de gemeente Boortmeerbeek is niet minder maar meer bestuur. Het betekent een verdubbeling van de bestuursorganen; van 2 naar 4 , namelijk 1 stad plus 3 districten.  Resultaat is een grotere gemeenteraad en schepencollege met daarenboven drie districtsraden met districtsburgemeesters en bijbehorende districtscolleges. Dat de annexatie van Boortmeerbeek als Brabant grondgebied bovendien over de hoofden van de mensen werd beslist, kan op weinig democratisch applaus rekenen.  In een tijd waar begrippen als bestuurlijke vereenvoudiging en burgerparticipatie centraal moeten staan, kan men dit amper goed bestuur noemen. 

Bart Somers (Open VLD) mocht eerder deze week schijnbaar tevreden de fusie tussen Mechelen en Boortmeerbeek aankondigen. Begin april bekrachtigde de Vlaamse regering het voorstel van minister Somers om een fusieoperatie tussen gemeenten met samen meer dan 100.000 inwoners de mogelijkheid te geven om districten op te richten. Enkele weken erna werd met een persconferentie de fusie aangekondigd. Een timing die op zijn minst niet geheel toevallig kan genoemd worden.  

Doelstelling van dit decreet is om synergiën te creëren en besturen efficienter en slagkrachtiger te maken. Een fusie van gemeentes wordt door de Vlaamse regering aangemoedigd en is op zich een goed idee. Echter het samengaan van Mechelen en Boortmeerbeek mist elk van deze intenties en logica. Mechelen en Boortmeerbeek maken geen deel uit van één politiezone, er is noch gemeenschappelijke afvalophaling of brandweerzone en beide fungeren vanit verschillende intercommunales. Bovendien bevindt Boortmeerbeek zich in de provincie Vlaams-Brabant.  Eerder dan de beloofde slagkracht en professionalising hangt er een geur van achterkamerpolitiek in de Mechelse coulissen. Niet toevallig is de Boortmeerbeekse burgemeester van blauwe kleur.  Bovendien moesten de Boortmeerbeekse Open VLD en achterban deze plannen vernemen via de media en werden zij niet geconsulteerd. Pijnlijk voor de Mechelse stadslijst Vld-Groen-m+ die zich graag profileert als progressieve voorstander van meer burgerparticipatie.

Als titelvoerend burgemeester van Mechelen pakte Bart Somers uit met de beloofde schuldverlichting van 50 miljoen voor Mechelen. Met een opgebouwde schuldenberg van 300 miljoen euro is Mechelen de schuldenkampioen van de Vlaamse grootsteden en is deze schuldvermindering ogenschijnlijk een goede zaak.  Vlaanderen zal nu een deel van de factuur betalen. Veel Mechelaars aanzien dat als dé grote winst in dit interprovinciaal gearrangeerd huwelijk. Finaal koopt men deze deal echter een kat in een zak want de Mechelaar is uiteraard ook Vlaamse belastingbetaler en is deze fusie in weze een vestzak-broekzak operatie.  N-VA Mechelen, dat al langer de schuldenberg aankaart, oordeelt dat putten maken en àlle Vlamingen daarvoor laten opdraaien bezwaarlijk goed bestuur kan genoemd worden.